Maglipay unta ang Ginoo diha sa iyang mga buhat.
Dayga ang Ginoo, kalag ko!/ O Ginoo, akong Diios, dako gayod ikaw,/ Gisul-oban ikaw sa kahalangdon ug himaya./ gibistihan diha sa kahayag ingon og usa ka kapa.
TUBAG:
Maglipay unta ang Ginoo diha sa iyang mga buhat.
Imong gilig-on ang yuta diha sa iyang baroganan,/ aron dili matarog sa kahangtoran;/ Sa kalawran, ingon og usa ka sapot, imo kini nga gitabonan; labaw sa kabukiran miabot ang mga tubig.
TUBAG:
Maglipay unta ang Ginoo diha sa iyang mga buhat.
Imong gipabul-og ang mga tubod ngadto sa katubigan/ ang hangin diha sa kabukiran./ Gawas kanila ang mga langgam nagpuyo sa kalangitan;/ gikan sa kasangahan nagpalutaw sila sa ilang mga awit.
TUBAG:
Maglipay unta ang Ginoo diha sa iyang mga buhat.
Pagkadaghan sa imong mga buhat, O Ginoo,/ diha sa kinaadman imo silang gibuhat nga tanan./ Ang yuta puno sa imong mga binuhat;/ dayga ang Ginoo, kalag ko, Aleluya.
TUBAG:
Maglipay unta ang Ginoo diha sa iyang mga buhat.
No comments:
Post a Comment